به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرآنلاین ، متن کامل جوابیه عباس سلیمی نمین به غلامحسین کرباسچی به شرح زیر است:

جناب آقای غلامحسین کرباسچی!

ضمن عرض سلام باید اذعان دارم که واکنش به دور از انتظار و بسیار تند شما به انتقادی رسانه ای تعجب مرا برانگیخت. متحیّرم که چگونه تصور می کنید همچنان می توانید با توسل به روش حمله با پتک سنگین، صاحب سخنی را که برنمی تابید وادار به سکوت سازید. جهت اطلاع شما، چون در یک گفت و گوی رسانه ای مسائل متنوعی مطرح می شود پاسخ ها عمق پیدا نمی کند.

اهالی ارتباطات امروزین نه می توانند فضای گسترده ای را به تجزیه و تحلیل های مستند و تخصصی اختصاص بدهند و نه خوانندگان آن ها پذیرای مطالب مطولند؛ مگر نشریات تخصصی که صرفاً به یک موضوع می پردازند. خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران در مصاحبه ای با بنده مسائل عدیده ای را مطرح کرد که می بایست به هر یک حداکثر در حد یک یا دو بند (پاراگراف) پاسخ داده می شد؛ البته اگر این پاسخ ها عقبه اسنادی نداشته باشد ایراد شما وارد خواهد بود و بنده مستحق سرزنش به دلیل بیان مطالبی فاقد پشتوانه و دلیل و مدرک خواهم بود، به علاوه، مگر شما در جوابیه ای که برای خبرگزاری فرستاده اید در مقام طرح ادعای «املاک نجومی» مستندات 
بنده از جناب عالی دعوت می کنم تا با مشارکت در یک گفت و گوی رسانه ای (ترجیحاً تخصصی) با ارائه مستندات خویش اقدامی شایسته و در خور شأن افرادی فرهنگی در راه مبارزه با فساد صورت دهیم.
مربوط را هم ارائه داده اید؟

شما با این که بر یک موضوع متمرکز بودید درصدد ضمیمه ساختن مدارک برنیامدید البته این بدان معنی نیست که هیچ برای عرضه به افکار عمومی ندارید بلکه این گونه تلقی می شود که اگر از شما مستنداتی مطالبه شود قادر به ارائه آن ها در مورد اتهاماتی که به مدیریت کنونی شهرداری تهران وارد آورده اید هستید. این که مستندات شما محکمه پسند باشد یا خیر بحث دیگری است؛ لذا انتظار به حق از کسی که امروز کارتل مطبوعاتی را از آن خود دارد، این بود که در واکنش به یک انتقاد رسانه ای دعوت به ارائه مستندات کند. کما این که حق، آن است که بنده نیز از شما محترمانه بخواهم مستندات خود را در مورد وقوع تخلفی که به آن عنوان «املاک نجومی» داده اید ارائه دهید.

جناب آقای کرباسچی!

اگر شما به عنوان دارنده رسانه های مختلف با وزانت مطالبه سند می کردید و بنده از ارائه آن اجتناب می کردم حق داشتید سوابق چند دهه ای روزنامه نگاری حق طلبانه مرا زیر سؤال ببرید؛ کما این که اگر خبرگزاری جمهوری اسلامی مستندات مرا مطالبه می کرد و من قادر به ارائه آن نبودم می توانست از درج اش خودداری کند؛ بنابراین بنده از جناب عالی دعوت می کنم تا با مشارکت در یک گفت و گوی رسانه ای (ترجیحاً تخصصی) با ارائه مستندات خویش اقدامی شایسته و در خور شأن افرادی فرهنگی در راه مبارزه با فساد صورت دهیم.

لازم به یادآوری می دانم که، دوران هجمه های توپخانه ای گذشته است یا دست کم بنده از آن افرادی نیستم که با چنین توپ و تشرهایی از آن چه حق می پندارم عدول کنم مگر آن که با ادله و استدلال های برتری مواجه شوم .

جناب آقای کرباسچی!

با عنایت به این توضیحات آیا لازم بود در یک جوابیه کوتاه فهم مرا از درک مسائل ساده اداری عاجز و ناتوان و به تبع آن گریه آور عنوان دارید، بنده را صاحب ادعای پوشالی در مبارزه با فساد معرفی کنید، مرا با جوانان کم اطلاع و سطحی مقایسه و حتی نازل تر از آنان جلوه گر سازید، اظهار نظرم در مورد پیچیده عمل کردنتان را موجب شرمساری بدانید و ... در نهایت نیز عنوان دارید: «از این که یک مورخ چنین استدلال کند باید درِ تاریخ مبتنی با این استدلال را بست.» (انتخاب، 13/7/95)

البته اگر کند ذهن و ناتوان از درک مسائل ساده نیز می بودم این را می فهمیدم که طبق مشرب شما اگر می توانستید افرادی چون مرا حتی از فعالیت های پژوهشی و تحقیقی در حوزه تاریخ بازدارید دریغ نمی فرمودید و اکنون به یمن بزرگواری! و سعه صدر! دوستانتان بعد از باطل شدن مجوز روزنامه ام در کنجی به مطالعه و تحقیق می پردازم. اگر این فعالیت را نیز برای بشریت متمول و دارای آرامش کامل بسیار فاجعه بار می دانید که به عنوان دردی جانکاه اشک شما را درآورده است به طور منطقی ابعاد این مصیبت را برای آحاد جامعه به ویژه برای اهل نظر و اندیشه این سرزمین باز کنید. روش آن نیز جز گام نهادن در راهی منطقی و درخورشأن 
ناگزیر خواهم بود برای دفاع از حیثیت خویش به بررسی عملکرد دوران مدیریت شما بر شهرداری تهران بپردازم و مسائلی که قوه قضائیه به دلیل عدم اعتنای درخور به کارکرد رسانه ها از آن غفلت نمود را شفاف سازم تا دست کم شمه ای از کار تاریخی بر شما روشن گردد.
مدعیان فرهنگ که خدمتتان پیشنهاد دادم نیست.

لذا در وهله اول مایلم در مورد موضوعی که مورد اهانت قرار گرفته ام با شما وارد بحث شوم و مستندات خویش را ارائه دهم تا مشخص شود که بنده فردی سطحی با ادعای پوشالی در مبارزه با فسادم یا شما با هجمه توپخانه ای و انواع هتک حرمت ها نمی خواهید باب بررسی عملکردتان در نزد نسل جدید باز شود (گرچه در گذشته به خاطر پاره ای از تخلفاتتان محکوم و مجازات شدید). حتی اگر مایل نیستید مبارزه با فساد را از خود و دوستانتان آغاز کنیم پیشنهاد می کنم همان پرونده ادعایی «املاک نجومی» را به بحث و بررسی بگذاریم.

با توجه به آن که هیچ نهاد مدنی و رسمی در مورد ادعاهای شما و دوستانتان تاکنون موضع نگرفته و محکمه ای برگزار نشده است یک بحث مستدل و قوی رسانه ای می تواند به همه در تشخیص بهتر وقوع یا عدم وقوع تخلف اقتصادی در شهرداری کمک کند. در صورتی که در چارچوب مباحث چالشگرانه بنده و شما اثبات شد که مدیریت کنونی شهر تهران متخلف است خواهید دید که بنده تا چه حد به صیانت از مصالح ملت و مبارزه با فساد پای بندم، اما در صورتی که اقدام دوستانتان را یک بد اخلاقی سیاسی یافتید از شما خواهم خواست تا نگذاریم در این کشور رسم جوانمردی لگدمال شود و مدیران توانمند را که سرمایه این مرز و بوم به شمار می آیند قربانی سیاست ورزی های عرفی گرایانه کنند.

کما این که فرزند توانمند این دیار آقای قاسم سلیمانی را نیز با تصور نامزد ریاست جمهوری بودن مورد هجمه قرار دادند تا وی ناگزیر شود طی بیانیه ای این ذهنیت را نفی کند. از سوی دیگر این واقعیت را نمی توان فراموش کرد که شما و دوستانتان ترجیح دادید در مورد حقوق های نجومی که دریافت کنندگانش (حتی دریافت کننده حقوق 59 میلیون تومانی) با شجاعت از چنین دست اندازی به حقوق ملت دفاع نمودند، سکوت کنید.

با چنین کارنامه ای اگر قبل از اثبات وقوع تخلفی در شهرداری بر طبل «املاک نجومی» بکوبید این شائبه ایجاد خواهد شد که در آستانه انتخابات سال 96 با تصور این که شهردار تهران رقیب جدی کاندیدای مورد نظرتان است در مقام تخریب وی برآمده اید. همچنین این ذهنیت به وجود خواهد آمد که شما به عنوان یکی از مدافعان جدی مدیریت اشرافی می خواهید پرونده دوستانتان را که زیاده خواهی را به اوج خود رسانده بودند به محاق ببرید.

در پایان امیدوارم هرچه سریع تر دست کم امکان بررسی تخلفات ادعایی صورت گرفته در مدیریت کنونی شهرداری را فراهم آورید تا به صورت منطقی و به دور از هرگونه شائبه ای موجبات رشد سیاسی جامعه را رقم زنیم؛ البته در صورتی که مایل به انجام این وظیفه ملی نیز نباشید ناگزیر خواهم بود برای دفاع از حیثیت خویش به بررسی عملکرد دوران مدیریت شما بر شهرداری تهران بپردازم و مسائلی که قوه قضائیه به دلیل عدم اعتنای درخور به کارکرد رسانه ها از آن غفلت نمود را شفاف سازم تا دست کم شمه ای از کار تاریخی بر شما روشن گردد.